Tetten

Weet je wat mij het meeste stoort aan borsten? Wanneer men het behandelt als genitalia. Het komt iets te vaak voor dat als ik iets eet  er delen van in mijn decolleté vallen. Zo at ik laatst druiven en viel er een in mijn beha. Ik viste hem er uit en at de druif op,  vervolgens werd ik raar aangekeken omdat het ‘vies’ zou zijn. Het is opvallend; omdat het enige wat mijn borsten momenteel uitscheiden eten is. Dit is een column over de problemen waar een vrouw met flinke ‘kwaliteiten’ tegenaan loopt.

Het shop en sportleven van een vrouw met een D+ cupmaat is niet makkelijk.  Laten we beginnen met het vinden van een (sport)beha, of een goed passende blouse die goed zit bij zowel de voorgevel als de taille. Bijna onmogelijk. Het niet goedkoop beha of bikini kunnen shoppen, want wij passen gewoon niet in de confectiemaat behaatjes. Daarnaast zitten alle beha’s die je vastpakt vol met vulling – overigens ideaal als je nog een hoofdkussen zoekt. Een ander probleem waar wij rondborstige vrouwen tegenaan lopen is de tettenseksualisering; het schaamteniveau van mensen die onze memmen becommentariëren bestaat niet. De tsunami van opmerkingen is eindeloos. Als ik een foto van een avondje met vriendinnen online gooi is het gelijk raak. Gek genoeg zijn vrouwen vaak de eersten die er een opmerking over maken, dit verlaagt gelijk de drempel voor mannen om hier ook eens lekker op te reageren met “memmen!”, “tieteeeeeh” en al dat soort ongein.
Laatst had ik een discussie met mijn lieftallige vriend over de twee Jetsers die de meeste vrouwen met zich meedragen. Ik vroeg me af waarom mannen er altijd naar kijken. Hij reageerde met: “maar wij kunnen niet anders!” Toen ik vroeg waarom dat was wist hij daar geen antwoord op te geven.
Ik ben het zat. Overal waar ik kom wordt er naar mijn zusjes gestaard, en in een groot deel van de gevallen wordt er ook een opmerking over gemaakt. Ik geef eerlijk toe; ik draag weleens lage shirtjes en V-halzen vind ik erg mooi (bij vrouwen!), maar ben ik daarom gedoemd om mannen de rest van m’n leven (of in ieder geval tot mijn veertigste) te blijven betrappen als ze naar mijn boezem staren als ik met ze praat?

Wat een D+ vrouw ook doet, het decolleté is niet te verbergen. Hoge truitjes accentueren de boel, lage truitjes accentueren de boel en geen truitjes is geen optie. Voor mijn werk heb ik een minimizer beha gekocht, alleen die krengen zitten voor geen meter, dus ben ik weer overgestapt naar de normale beha. Wat uiteraard resulteerde in opmerkingen. Daarnaast ben ik op een feestje genomineerd voor de top vijf “beste tieten”. De tijd dat ik het vleiend vond is voorbij, het is gewoon onbeschoft. Als het om borsten gaat verliest men elk gevoel voor nuance. Ik ben meer dan een voorgevel met vrouw er aan vast. Als vrouwen nou eens weigeren elkaar zo openlijk te veroordelen op het figuur, dan volgt het zwakkere geslacht vanzelf.