Damsel in distress

Ik weet echt niet waar ik moet beginnen over dit onderwerp. Maar laten we één ding voorop stellen: ik heb jouw hulp niet nodig. Nee. Echt niet. Ik vraag geen hulp, ik kom er wel uit. Niemand wacht op ongevraagd advies. Al helemaal niet van de koplopers van het geven van het ongevraagde advies: mannen.

The knight in shiny armor

“Proberen de drie persoonlijke agenda’s van alle partners te syncen met twee Android telefoons en een iPhone. The poly struggle is real.” Postte ik enkele dagen geleden in een besloten groep op Facebook. Het is een grappig bedoeld bericht, een bericht ter herkenning; iedereen in relatie sferen met een conflicting OS maakt dit mee. Daarnaast hadden we het al opgelost. In no-time heb ik zeven comments en drie privéberichten in mijn inbox. Alle tien met advies van mannen. En ik dacht alleen maar: “heb ik om hulp gevraagd?”

a.k.a: the loser in tinfoil

Ik loop met drie boodschappentassen een trap op. Want beweging vind ik fijn. Binnen twee seconden staat meneer naast me “heb je hulp nodig?” Nee, vriend. Er staat een lift naast de trap. Ik heb jouw hulp niet nodig. Hier kies ik voor. Ik loop voor je neus die trap nog twintig keer op en neer, en ik neem jouw tas ook mee.

“Maar de intentie is goed!” Ja, dat kan wel zo zijn, maar dat komt niet zo over. Het is fucking vervelend. Vraag jezelf eens af waar deze ‘ik wil helpen’ drang vandaan komt. Of waarom wij vrouwen zo geïrriteerd zijn door mannen die ons op straat aanspreken? Uiteindelijk doe je het voor jezelf; jij voelt je beter omdat je iemand helpt. Of jij hebt hoop dat je door deze actie kunt scoren. My hero. My saviour. My knight in shining armour. Nee, je bent een loser in aluminiumfolie, als je niet beseft niet hoe vervelend het is.

Moet je dan nooit hulp bieden? Natuurlijk wel. Als je ziet dat iemand overduidelijk(!) moeite met iets heeft. Dat is de uitzondering die de regel bevestigt. Maar ook dan vraagt iemand vaak zelf wel om hulp. Doen ze dat niet? Dan is er waarschijnlijk een goede reden waarom ze het niet doen; geen zin in of angst voor vreemden, bijvoorbeeld.

Chivalry is dead

Dit ongevraagde advies; het is geen uitzondering. Het is geen ‘af en toe’. Het is elke keer. Het is niet netjes, het is niet lief. Het is irritant. Haal de 1914 mentaliteit uit de maatschappij en gooi het in de oubliette, de vergetelheid.

Er zijn nu een aantal opties; je denkt “kut feminist!” Ja, dat klopt. Schrijf zelf maar een stukje over hoe iemand op het internet ongelijk heeft, in jouw ogen. Misschien denk je “dat wil ik eigenlijk ook wel, die hulp!” Kreeg je het niet al? Vraag er dan om. Of je denkt: “verrek, deze chick heeft een punt. Dit is herkenbaar.” Dan heb ik er niet echt iets aan toe te voegen. 😉

Kijk eens waar ik ben gekomen, zonder jouw ongevraagde advies? Het einde van mijn blog. Ik heb jouw hulp niet nodig.