Terug naar de natuur

©Hans Libbers

Als typisch stadsmeisje zijnde is het iets waar ik nauwelijks bij stil sta: de natuur. Natuurlijk, het komt vaak langs in het nieuws als er weer een olieramp is, de Noordpool verder smelt of er weer een inzamelingsactie is voor troep dat aan komt spoelen vanuit de zee. Dat lijkt allemaal zo ver weg, net zoals oorlogen en moorden. Het staat ver van je bed. Lijkt. Verder wordt er nauwelijks meer iets aan de natuur gedaan en het begrip  ’natuurwandeling’ wordt vaak genoeg in de volksmond gebruikt als ‘een zondagmiddag wandelingetje met de hond en familie in het park’.

Gek eigenlijk, dat wij gewoon zijn vergeten wat de natuur werkelijk is. Een park is geen bos. En een weide houdt niet op als er geen paarden, koeien of schapen meer op staan. Dat is namelijk gewoon een weiland.
Wij Randstedelingen vinden het wel makkelijk dat je binnen een kleine twintig minuten alle primaire en secundaire levensbehoeften in huis kan hebben gehaald. Alles staat namelijk gewoon voor je neus als je naar buiten loopt. Winkelstraten in overvloed. Je hoeft trouwens niet eens meer naar buiten, want wij hebben internet en alles wordt tegenwoordig thuis bezorgd.

Een collega van me woont op een boerderij, haar familie kweekt zelf groenten en slacht eigen vee voor het avondeten – niet elke dag natuurlijk – Wij zien dat als een bijzonder iets. Dat zou het helemaal niet moeten zijn.  Ook hebben wij tegenwoordig ruimte voor vegetariërs en veganisten. Niets tegen de keuze voor deze leefwijze, maar ‘vroeger’ hoefde je dat niet te proberen. Om een internetplaatje te quoten: “Vegetarian: Old Indian word for ‘Bad Hunter’ ”. Natuurlijk leefden vele volken ook op vruchten, maar that’s not really the point here.

Soms heb ik de behoefte om een lange boswandeling te maken. Met blote voeten door het gras te lopen, poedeltje naakt de regendruppels op mijn huid te voelen, de geur van de natuur in me op te nemen zonder dat dit verkloot wordt door benzinelucht. In de verte  te kunnen kijken zonder een skyline van gebouwen te zien. De nacht tegemoet zien zonder luchtvervuiling. Niet te hoeven letten op de tijd en te eten van wat de natuur mij brengt. Geen hordes mensen, geen stad, geen Subway, geen Thuisbezorgd.nl. Gewoon terug naar de natuur.